فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست

به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل
لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه توست

دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست

علاج ضعف دل ما به لب حوالت کن
که این مفرح یاقوت در خزانه توست

به تن مقصرم از دولت ملازمتت
ولی خلاصه جان خاک آستانه توست

من آن نیم که دهم نقد دل به هر شوخی
در خزانه به مهر تو و نشانه توست

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که توسنی چو فلک رام تازیانه توست

چه جای من که بلغزد سپهر شعبده باز
از این حیل که در انبانه بهانه توست

سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد
که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست

شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود ندارد.

تفسیر عرفانی:‌

۱- حضرت حافظ در بیت هشتم می‌فرماید:

فلک نیرنگ ساز، در برابر حیله‌ها و جادو‌هایی که در کیسه عذر تراشی و بهانه جویی توست، به لغزش می‌افتد تا چه رسد به من بی دل.

۲- خوشبختانه از اقبال خوبی برخوردارید. مطمئن باشید که در هر کار و هر جایی، خداوند متعال با شما همراه می‌باشد و موفقیت و کامیابی در چند قدمی شماست که اجازه ورود می‌خواهد.

۳- به تازگی، در اندیشه و فکری هستی و همواره به موضوعی خاص فکر می‌کنی، بطوریکه تمام هم و غم شما این موضوع شده و سعادت خود را برآورده شدن آن می‌دانی. اگر چه راه مناسب و خوبی انتخاب کرده ای، اما نیاز مبرم به کوشش و اراده دارد.

تعبیر غزل:

به زودی به آرزوی دیرینه خود خواهی رسید و شادی به تو روی می‌آورد و این نتیجه تلاش‌های بسیاری است که تو در راه رسیدن به هدف خود انجام داده ای. مشکلات زندگی خللی در کار تو ایجاد نخواهد کرد و تو به موفقیت‌های بزرگی خواهی رسید. پس از فرصت‌هایی که به تو روی می‌آورد نهایت استفاده را ببر.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا